ปิยะฤทธิ์ พลายมณี

ถ้าเปรียบชีวิตของเรากับท่วงทำนองและจังหวะดนตรี ช่วงหนึ่งในชีวิตของชายผู้นี้ก็เปรียบได้กับเพลงเศร้า ที่โหยหวนด้วยความทุกข์และสิ้นหวัง จนถึงขั้นคิดฆ่าตัวตายเพราะหาทางออกใดๆ ไม่ได้ แต่ชีวิตของคนเรา "ล้มได้ก็ลุกได้" เมื่อเขายอมให้ "ผู้หนึ่ง" นำพาชีวิตของเขา ท่วงทำนองที่โศกเศร้าและหดหู่ในอดีตจึงได้แปรเปลี่ยนเป็นบทเพลงแห่งสันติสุข ซึ่งพร้อมบรรเลงเป็นกำลังใจแด่ทุกคนที่ได้ยินได้ฟัง